Tagarchief: tuin

actualiteit, almere, almere haven, bloesem, bomen, natuur, tijd, tiny house farm, tuin, tuinieren, vuursteenhof, winter

Overlevingsdrang en fruitbomen – Tiny House Farm

Een reactie plaatsen

De stormen en harde wind weten wel raad met de tuin. Ik zie het vooral in de windgevoelige planten. De grote artisjok aan de zijkant van het huis, met de enorme reuzenbladeren. Hier heeft de wind flink vat op gehad. Flink wat van de bladeren zijn losgebroken. Ik hoop dat er nog wat overblijft voor de zomergroei en bloei. Net als de eeuwige moes die door zijn hoefje is gegaan. We zullen de boel weer moeten opbinden.

Overlevingsdrang in onze winderige tuin.

Vroeg voorjaar

In de tuin begint steeds meer het voorjaar te komen. Erg vroeg, dat wel. Zo bloeit de amandel al. Vorig jaar was dat zeker 3 weken later. De roze bloesem steekt mooi af tegen het huisje. Alleen zijn er nog weinig insecten om de bloemen te bestuiven. We zullen in de weer moeten met een kwastje om het zelf te doen.

amandel in bloei
De amandel is al in bloei. De kleur past goed bij ons huisje.

Ook de Japanse sierkers die we in het najaar hebben geplant, staat op uitkomen. De knoppen zijn al heel ver. Dat duurt geen weken meer. Ik heb op Twitter en Instagram al de eerste sierkersen zien bloeien. Prachtig die bloesem, maar zeker ook een maand te vroeg.

Verontrustend?

Ergens best verontrustend. Ik lees het ook terug in nieuwsberichten en de reacties en posts op social media. Verontrustend, maar het is ook de kracht van de natuur. Die robuuste houding wanneer de temperatuur het toelaat om dan meteen alles te geven.

Profiteren van het voordeel dat de warmte geeft. Het is een overlevingsdrang. Daarmee is niet alleen verontrustend maar ook geruststellend. De natuur gebruikt de voordelen en zet ze om in daden om langer te profiteren van deze voordelen.

Fruitbomen in de winter
Fruitbomen

Op zoek naar inspiratie fiets ik meteen even langs een volkstuinencomplex dat ik nog niet ken. Het ligt naast vereniging Water-Land. Het is de kleinere Nutstuinvereniging De Windhoek. De tuintjes zijn kleiner en er staan niet echt grote gebouwen op zoals bij Water-Land.

Fruitbomen afkijken

Ik ben echt op zoek naar fruitbomen om te zien hoe dicht ze hier op elkaar staan en vooral hoe ze in de winter zijn. Het helpt ook dat ik een paar weken terug de prachtige schilderijen van de appelbomen en perenbomen in de seizoenen zag van Charley Toorop.

Helaas miste ik de schilderijen van de winter. Zij was meer geïnteresseerd in de fruitbomen als ze in bloei staan of vruchten dragen. Maar fruitbomen zien er in de winter echt prachtig uit. De takken wijzen zo mooi omhoog. Schijnt niet echt de bedoeling te zijn als je veel vruchtopbrengst wilt hebben. Al bestrijden sommige aanhangers van permacultuur en voedselbossen dit en zeggen dat je juist niet moet snoeien. De waarheid zal ongetwijfeld ergens in het midden zitten.

Fruitbomen nutstuinvereniging De Windhoek Almere Haven
Fruitbomen in Nutstuinvereniging De Windhoek Almere Haven

Ik geniet vooral van de kale takken. Wat een schoonheid zo in de winter. Niet afgeleid door al het groen, zie je de structuur van de bomen ontzettend goed. Ik vind het prachtig en overtuigend om te zien. Ook verbaas ik me hoeveel fruitbomen er op relatief weinig grond kunnen staan.

Seizoenen terugkijken

Het overtuigt mij ervan dat ze echt niet meters uit elkaar hoeven te staan. Ik zal proberen geregeld rond de seizoenen terug te komen om te kijken hoe de fruitbomen zich ontwikkelen. Kan sowieso nooit kwaad om bij diehard-tuinierders de kunst van het tuinieren af te kijken.

Hoe mooi zijn fruitbomen in de winter?
Fruitbomen in de winter

En dan ga ik ook aan het dromen hoe onze tuin er over zoveel jaar uit zal zien. Ik denk dat het bijna niet voor te stellen is. Sommige fruitbomen die ik zie staan zijn zeker een jaar of 20 tot 30 en misschien wel 40. Maar over een jaar of 10 zullen ze al veel groter zijn dan nu.

Alles op zijn tijd. Eerst dit seizoen zien te volgen.

achtertuin, actualiteit, bomen, tiny house farm, tuin, tuinieren, vuursteenhof, winter

Tuin in winterstand – Tiny House Farm

2 reacties

De tuin in de winter is natuurlijk best saai. Ik leef zelf meer op als de natuur weer opleeft. De ruststand waarin de natuur zich nu bevindt, zit me dan een beetje dwars. Het is de algehele tijd van het jaar van korte dagen, kou en veel nat. Heel veel nat. Alles staat op winterstand.

Al valt het dit jaar heel erg mee met de tuin. De temperaturen zijn redelijk hoog zodat best veel planten niet afsterven en groen blijven. Wat dacht je van het komkommerkruid of allerlei planten die je juist ziet opkomen. De temperatuur is voldoende voor sommige planten om te ontkiemen.

Winterstand om te wortelen

Ook de wortels van de bomen krijgen goed de kans goed te wortelen. Dat kan betekenen dat het komend jaar een mooi jaar wordt voor de groei van veel bomen die we vorig jaar rond deze tijd hebben geplant. Het geeft veel hoop voor een groeirijk jaar. Ook daar kan ik niet op wachten.

artisjok
Artisjok in de winter

De kale vlakte om ons heen wordt meer en meer bebouwd. Een mooie groene haag kan juist de privacy en de vrijheid geven als de huizen dichter bij ons staan. Gelukkig hebben we nog wat planten van Heg en Landschap kunnen krijgen. De sleedoorn deed het heel slecht afgelopen jaar.

Nieuwe struikjes

Daarom hebben we nu 6 nieuwe struikjes van de sleedoorn geplant. Ze zijn veel kleiner dan vorig jaar. Maar in tegenstelling tot vorig jaar heb ik ze wel een uurtje in het water gezet met de wortels. Ook heb ik nog een paar zomereiken geplant. De kardinaalmuts die we vorig jaar al ruilden voor lijsterbessen, heeft Inge opgehaald en gingen zaterdag eveneens de grond in.

Al lopend door de tuin geniet ik wel meer en meer van de winter. Het land in ruststand. Ook het onkruid! Dat geeft alles meteen een heel ander aanzien. Neem de gedroogde distelstruiken. Er wijzen magere stelen de licht in, waaraan de gedroogde distels hangen. Een treurig en hoopvol gezicht ineen.

Het ‘echte’ voorjaar

Zo krijg ik meer en meer het verlangen naar het ‘echte’ voorjaar. De temperatuur mag dan nu wel hoog zijn, de amandel knopt overal en kan elk moment uitbarsten, maar het is natuurlijk nog niet zo groen als in het late voorjaar en de zomer. Dat gaat ook nog wel even duren.

amandelboom in knop

Ik hoop vooral dat het allemaal wat meer dicht groeit. Alle huizen die om ons heen gebouwd worden, vergroten de privacy niet. Daar kunnen alleen bomen en heel veel groen ons bij helpen.

achtertuin, actualiteit, bomen, moestuin, tiny house farm, tuin, tuinieren, vuursteenhof

Zoete Ermgaard – Tiny House Farm

1 reactie

Nog wensen in zo’n volle fruittuin als de onze? Inge wil nog heel graag een speciaal appeltje: de Zoete Ermgaard, of Armgaard. Een appeltje waar ze goede herinneringen aan koestert. Het doet haar aan haar moeder denken.

Vorige maand heb ik al met Johan van de Stadsbomerij dat we rond Inges verjaardag zouden langskomen voor een boompje. Eigenlijk wilde ik hem al voor haar verjaardag als verrassing geven. Maar alle toestanden met de griep afgelopen weken heeft een beetje tegengewerkt. Daarom gaan we samen naar de boomkwekerij van Oosterwold.

Akker vol bomen

In het veld aan de andere kant van de weg ligt de akker boordevol met boompjes. Alle soorten en maten, door elkaar. Het helpt tegen eventuele ziektes en andere ellende. Nu lopen we tussen de lange rijen met voornamelijk fruitbomen, soms zit er een bessenstruik tussen.

En daar staan ze: de Zoete Ermgaardjes. Ze zijn nog niet zo groot. We willen ook een laagstam. Dan kun je er goed bij en blijft alles nog een beetje in toom. Nadeel is wel dat je er minder goed langs kunt lopen. Hoogstam vertoeft wat hogerop, waardoor je makkelijker onder de bomen door kan lopen. We zullen het ervaren. In onze tuin staan naast laagstam ook middenstam en wat hogere fruitbomen.

Zoete Ermgaard uit de grond

Behendig bevrijdt Johan de Zoete Ermgaard uit de grond. De muizen hebben zich rustig gehouden. Er zitten wat lichte knaagsporen, maar niks schokkends. Even later zitten we in de auto met het stammetje en rijden weer naar huis.

Dan maar meteen de boom in de grond. Hij krijgt een plekje in ons fruitbomenhoekje aan de noordoostkant van de tuin. We hopen zo een beetje een zonneval te maken waardoor we ook wat warmere en meer beschutte stukjes tuin krijgen. De boom gaat snel de grond in. De regen druilt lekker verder.

De Zoete Ermgaard is vooral bekend uit Zuid-Holland, lijkt het. Mensen die ik spreek uit de regio Rhoon en Pernis herkennen het soort meteen. Een heerlijke, kleine en zoete appel met een lichtrode blos. Heel goed uit de hand te eten, maar ook lekker om te drogen. Ik ben heel benieuwd.

Binnenkort op de verjaardag van Inges moeder, zullen we een deel van haar as bij het boompje strooien. Zo hopen we iets van haar energie in de zoete appeltjes terug te vinden.

De laatste wens is om nog een Reine Victoria pruim te planten. Ook deze is in bestelling…

achtertuin, actualiteit, bomen, natuur, tiny house farm, tuin, tuinieren, vuursteenhof

Japanse wijnbes, boysenbes en kwee – Tiny House Farm

1 reactie

We vorderen heerlijk met het inrichten van de achtertuin. In deze tijd van het jaar is er veel gelegenheid om het grote spul te verplanten. Sommige bomen die we vorig jaar hebben geplant, komen toch niet helemaal tot hun recht.

Daarom verplaatsen we ze een eindje. Zoals de perenbomen die we naast het huis gaan planten. Dat geeft op warme zomerdagen ook een stukje schaduw op de muur. We hebben afgelopen zomer gemerkt dat het wel heel heet wordt aan die kant van het huis.

Tussenlaag

Tegelijkertijd zijn we druk in de weer met het vullen van de andere lagen in onze tuin. Het boek Praktisch handboek voedselbossen van Martin Crawford helpt ons hierbij. We hebben bomen en ook veel bodembedekkers, maar een mooie tussenlaag van struiken en heesters ontbreekt voor een groot gedeelte.

Surprise met de Ginkgo door het dak.

Hazelaars, wilde liguster en rode kornoelje zijn flinke heesters die er groeien. Maar wat denk je van bijvoorbeeld de Japanse kwee. Het boek van Martin Crawford maakt me daarop attent. Het zijn kleine struikjes, ze worden niet veel hoger dan een meter. En langzame groeiers. Ze krijgen een soort appeltjes als vruchten. En volgens de schrijver is deze dwergkwee veel beter te verwerken dan de ‘gewone’ kweepeer. De plant is makkelijk in onderhoud en is daarom ook vaak in gemeentelijke plantsoenen te vinden.

Japanse kwee

Ik heb met Sinterklaas 5 plantjes van deze Chaenomeles japonica gekregen. Verpakt in een prachtige surprise in de vorm van ons huis en met een Ginkgo door het dak. Op de zijkant had de Sint geïnspireerd door de muurgedichten in Leiden een prachtige haiku geschreven.

Surprise met haiku

Een paar voor in het Japanse hoekje en de rest heb ik verspreid over de tuin ingeplant. Gelijk hebben we een paar bramen en de oranje frambozen ergens anders gezet. De Chesterbraam wortelde bij de uitlopers al. We hebben ze dieper de tuin in geplant. Zo kunnen we meer van dit makkelijke bramenras krijgen.

Boysenbes en Japanse wijnbes

Zaterdag heb ik bij Johan, de bomenman van Oosterwold een paar bessen gehaald die nog niet in onze collectie zit. De Boysenbes en de Japanse wijnbes. De boysenbes is een kruising van taybes, framboos en braam. De Japanse wijnbes is een frambozenvariant.

Allemaal bijzondere soorten van klein fruit. Ik ben heel benieuwd naar de smaak. Als het tegenvalt, dan planten we iets anders. Zo gaan we door ontdekken onze eigen heerlijke smultuin maken.

achtertuin, eten, groenten, koken, moestuin, tiny house farm, tuin, tuinieren, vuursteenhof

Zieke tomaten en chutney – Tiny House Farm

Een reactie plaatsen

Een ramp: zieke tomaten. Het begint met raadselachtige donkere plekjes op de vruchten. Maar het breidt zich meer en meer uit. Tot je ziet dat de hele tomatenplant steeds meer donkere plekken krijgt. Het is een ziekte.

We zijn het gaan uitzoeken. En je wordt er niet zo vrolijk van. Het is Phytophthora infestans. Een verwoestende schimmel die niks overlaat van je planten en vruchten. De belangrijkste reden is gebrek aan ventilatie. De oplossing voor de toekomst: goed openhouden van de planten. Maar als het eenmaal toeslaat, is er weinig meer aan te doen.

Phytophthora infestans

Een studie naar tomatenziekten hoe dit kan ontstaan is duidelijk. Phytophthora infestans is een schimmel waarvan de aantasting door de lucht verloopt. Het betekent voor ons dat we in de zone naast het huis de komende jaren geen tomaten kunnen kweken.

Wat de impact verder is, is niet zo duidelijk, maar voor nu hebben we de planten vernietigd. Niet op de composthoop, meteen in de container en alle nog goede vruchten van de planten gehaald. Heel veel vruchten zijn al aangetast, maar er bleef nog genoeg over.

Verder rijpen

Een deel van de groene tomaten hebben we met een banaan in een afgesloten zakje gedaan om verder te rijpen. Het is natuurlijk niet zo lekker als een zongerijpte tomaat aan de plant zelf, maar het is beter dan niks. En dan is alle moeite niet voor niks geweest.

Een ander deel van de onrijpe tomaten hebben we wel verwerkt. We hebben een recept gevonden voor chutney. Deze van oorsprong Indiase smaakmaker combineert de groene tomaat met appel en gember. Het is een vruchtenpuree die misschien nog wel het meeste op jam lijkt. Je kunt het eten op brood, bij vlees of iets anders.

Chutney

Groene tomaten kun je niet rauw eten, het vraagt om een goede bereiding. Deze hebben wel even op het vuur staan pruttelen in het groentemengsel. Ik heb een voorzichtig hapje geproefd. Heel aardig. Ben best benieuwd hoe het smaakt als het koud is en met wat je het goed kunt eten.

Er zijn nog een paar rijpe tomaten, maar het gaat hard met de schimmel
achtertuin, bloem, bloesem, natuur, tiny house farm, tuin, tuinieren, vuursteenhof

Zonnebloemen – Tiny House Farm

1 reactie

Een tuin moet voor mij nut hebben. Het moet te eten zijn of zich op een andere manier nuttig maken voor vogels of andere dieren. Of zonnebloemen nut hebben, weet ik niet zo goed. Ze zien er prachtig uit, maar heb je er ook op een andere manier iets aan.

Zonnebloemen in de tuin. Wat is het nut?
Zonnebloemen voor het nut of voor het mooi?

Iemand attendeerde mij een tijdje terug op de principes van permacultuur. Zoals het moet eetbaar zijn voor mens en/of dier, beschutting bieden tegen zon en/of wind, waarde bieden voor de bodem en planten in de buurt. Schoonheid hoort er ook bij, maar alle principes vragen om een combinatie van minimaal 2.

Alles heeft een functie

Alles heeft daarmee een functie. Gewoon een plantje omdat die mooi is, kan niet. Hij moet zin hebben voor de insecten of op een andere manier zijn nut bewijzen in de tuin. Dat geldt dus ook voor zonnebloemen. We hebben er een paar zaadjes in juni in de grond gedaan.

Het is even wachten, het zijn geen vroege zonnebloemen, maar het resultaat is erg mooi. We hebben ze op 2 plekken bij elkaar staan en nog een paar losse verspreid in de tuin. Ik heb die stiekem in de grond gedaan. Heel toevallig. Zij moeten nog in bloei komen, maar de rest staat aan het eind van de tuin prachtig te zijn.

Zonnewijzers

Ze kijken alleen ons niet aan. Ze wijzen naar de zon, heb ik geleerd. Bij de eerste zaadjes die ik als kind in de grond stopte, ontdekte ik ook dat zonnebloemen met hun gezicht naar de zon gaan staan. Vandaar ook de naam, denk ik. Ze kijken van ons af, waar de zon opkomt. Als ze zouden kijken waar de zon ondergaat, zouden ze ons wel aankijken.

Nut voor bijen, hommels en vogels

En dan kom ik op het nut. Ze hebben zeker ook zin voor de bijen, hommels en later ook voor de vogels. Dan drogen we de bloemen zodat vogels als de koolmees de pitten kunnen eten. Zeker heel nuttig en goed.

Bijen smullen van de nectar uit de zonnebloem

Een plant verwant aan de zonnebloem die ook nog eens eetbaar is, is de aardpeer. Een plant die perfect bij de permacultuur past. We hebben in een hoekje een paar aardperen begin dit jaar in de grond gedaan. En ze zijn opgekomen.

De bloemen staan later in bloei dan de zonnebloem. Ik heb er heel hoge verwachtingen van: eetbaar, nuttig als windscherm en nog mooi ook. Dat laatste moet ik natuurlijk nog wel zien.