Tagarchief: mexico

Amerika, boek, boekbespreking, familie, lezen, paul theroux, reizen, reiziger, roman

B. Traven: ideaal paradijs

Een reactie plaatsen

Cape Cod en Moederland werkt benauwend op het gemoed van Jay. Hij voelt de druk van zijn familie op zich rusten en probeert te vluchten naar veiligere oorden. Als hij op voorstel van een tijdschrift een reisverhaal schrijft, belandt hij op zijn eigen voorstel in Mexico.

Hij wil het land van de schrijver B. Traven. De Duitse schrijver B. Traven is een mysterie. Niemand heeft hem ooit ontmoet. Hij is een man met minstens 4 verschillende namen, zonder vaste identiteit. Uiteindelijk heeft hij zichzelf verbannen naar Mexico.

Zo trekt Jay zich ook terug in de binnenlanden van Mexico. Als de schrijver B. Traven neemt hij een nieuwe identiteit aan. Hij belandt in de buurt van een afgelegen stadje Ocosingo bij de Mexicaanse familie Trinidad. Naar binnen getrokken door een jonge vrouw met zware borsten, leeft hij een tijdje bij de familie.

Zonder contact te maken met de buitenwereld leeft hij daar in het paradijs. Het paradijs van de schrijver B. Traven, van wie het mysterie later grotendeels is opgelost, maar om wie een sfeer van geheimzinnigheid blijft hangen. Zelfs als Jay vertelt hoe oud zijn moeder is, neemt hij in ontzag alleen maar meer toe. Als je moeder zo oud is, dan zou hij zeker lang blijven leven. Ze zien in hem de ideale kandidaat voor de 20-jarige Luma.

Terwijl ik dit zei, zag ik een heel leven voor me: ik zou elke maand mijn uitkering ophalen bij de bank in La Soledad, ik zou schrijven in mijn kamer in de kleine, wit, bepleisterde citadel, picknicken aan de rivier, de familie Trinidad zou voor mij zorgen en ik voor hen. Ik zei met opzet niets over trouwen of een liefdesrelatie. (505)

Het geluk loert Jay toe. Tot Luma vraagt of hij haar naar de stad wil brengen voor controle bij de dokter. Onderweg beginnen zijn mobieltjes plotseling te piepen. Hij heeft weer bereik. Meer dan een week is hij helemaal afgesloten geweest van de buitenwereld, maar nu dringt de realiteit van zijn leven weer tot hem door. Zijn mobieltje meldt dat hij onmiddellijk naar huis moet”.

Moeder is ziek.

Paul Theroux: Moederland. Roman. Oorspronkelijke titel: Mother Land. Nederlandse vertaling Linda Broeder, Betty Klaasse en Anne Roetman. Amsterdam/Antwerpen: Uitgeverij Atlas Contact, 2017. ISBN: 978 90 254 5101 1. 622 pagina’s. Prijs: € 27,99. Bestel

Lees maandag verder: Onuitstaanbaar »

actualiteit, boek, boekbespreking, lezen, roman

Umami

1 reactie

Een Japans aandoende naam: Umami. Het is een smaak. De naam is ontleend aan het Japans. Daarom roept het zien van deze boektitel een Japanse associatie bij mij op. Umami is de 5e smaak die je kunt proeven naast zoet, zuur, zout en bitter.

Umami roept een hartige associatie op. Het ligt wel in de lijn van het zout, maar is een heel eigen smaak. Ook pas later ontdekt en als zodanig onderscheiden van de andere 4 smaken.

De roman Umami van de Mexicaanse schrijfster Laia Jufresa doet zeker zijn naam eer aan. Haar boek beschrijft de levens van de families die wonen in een hofje waarvan de 5 huizen allemaal de naam van een smaak dragen.

Op het dak van het huis van de eigenaar zijn de appartementen gegroepeerd rond een smal gangetje met een klok in het midden. Het gangetje ademt een heel eigen sfeer door het poortje bij de ingang. De bewoners leven met elkaar en delen allemaal een stuk verlies. Zo is een gezin een kind verloren, de eigenaar van het complex is zijn vrouw verloren en een gezin mist hun moeder.

De verhalen kringelen om elkaar heen als de smaken bij een goede maaltijd. Het boek bestaat uit 4 delen, verdeeld over de jaren 2004, 2003, 2002, 2001 en 2000 vertellen de verschillende personages hun verhalen en de verhalen van de ander. Zo ontdek je als lezer langzaam de hiaten.

Het lezen van het boek lijkt daarmee ook op een reconstructie. Je probeert te achterhalen wat de verschillende bewoners hebben meegemaakt. Maar je ontdekt ook hoe ze over elkaar denken. Het werkt soms best verwarrend en geeft je soms ook een onbestemd gevoel. Is moeder nu weg of is ze toch ineens teruggekomen?

De roman is daarmee niet alleen een smaakmaker, maar ook een raadselachtig boek. Elke jaar zijn eigen verteller. Je ziet alle gebeurtenissen in het hofje door alle ogen. Zo hoor je ergens het verhaal door het meisje Ana. Lees je verderop een opmerking van buurvrouw Marina over haar dikke, verwende buurmeisje.

Marina gaat toch, om te roken op de zeldzame ogenblikken dat de kinderen alles drie voor de tv zitten. Ze moet het stiekem doen, want de oudste – een dikkertje van een jaar of twaalf dat praat alsof ze een woordenboek heeft ingeslikt – voert een permanente antirookcampagne. (30)

Verderop vertelt Ana over haar buurvrouw die snoepjes gaf, omdat ze bang was dat ze dik zou worden:

Zelf ben ik daar tegenwoordig ook bang voor, een beetje dan, maar ik kan haar niks vragen want ze stierf drie maanden na mijn zusje. Als ik aan mama vraag of ik dik ben zegt ze van niet, dat het baby fat is, dat ik het vanzelf wel outgrow. (83)

Zo slinger je heen en weer tussen de personages.

Voor mij gaat dat ten koste van het verhaal. Ik raak daarmee veel van mijn nieuwsgierigheid kwijt. Jammer, want het is zeker een roman met veel aspecten en verschillende spanningsbogen. Voor mij verdwijnen deze doordat ik alle kanten slinger tussen de personages.

Laia Jufresa: Umami. Roman. Vertaald door Heleen Oomen. Oorspronkelijke titel: Umami. Amsterdam/Antwerpen: Uitgeverij Atlas Contact, 2017. ISBN: 978 90 254 4842 4. Prijs: € 21,99. 256 pagina’s. Bestel

band, muziek, televisie

Joris Linssen en Caramba

Een reactie plaatsen

Met jou heb ik geleerd - Joris Linssen - 2 Met Caramba en Manzanero in sepia rechtenvrij Joris Linssen en Caramba (2)De uitzending van Stef maakte ons nieuwsgierig naar de mariachimuziek. ‘Dat doet toch zo’n interviewer’, vroeg ik Inge. We moesten even nadenken hoe hij ook alweer heette. ‘Joris Linssen’, zeiden we vrijwel in koor. We keken even rond op internet en belandden snel op zijn spoor. Inderdaad Joris Linssen zingt mariachimuziek uit Mexico, samen met zijn band onder de naam Caramba.

Ik nam een paar dagen na de uitzending 2 cd’s mee uit de bibliotheek: Licht en Vurig. Het laatste is de registratie van een live concert in Houten. Het eerste is de laatst uitgebracht cd.

De cd Licht is werkelijk prachtig. Het vormt een evenwichtig geheel waarbij vrolijk, verdrietig, bedachtzaam, uitbundig en melancholisch elkaar mooi afwisselen. Ook is het een mooie balans tussen zelfgeschreven en gecoverde liedjes.

Hoogtepunt zijn de liedjes ‘Een woord, een zin’ en ‘Met jou heb ik geleerd’. Het laatste lied is een Nederlandse bewerking van het nummer ‘Contigo Aprendi’ van Armando Manzanero. Een heel mooie en gevoelige uitvoering waarbij het lied drie keer wordt uitgevoerd, in het Nederlands, alleen muziek en tenslotte in het Spaans.

Inge is ook heel enthousiast over de muziek en we zijn samen verder gaan speuren. Zo kwamen we ook bij de documentaire over het tournee dat Joris Linssen en Caramba maakten door Mexico. Ze brachten een bezoek aan de zanger Amrando Manzanero.

Joris Linssen is een groot bewonderaar van deze zanger en liedjesschrijver. Ook bezochten ze het graf van de Mexicaanse zanger José Alfredo Jiménez waar ze de bewerking van het lied ‘La vida no vale nada’  zongen, Het leven is knap waardeloos.

Het levert een prachtig portret op van de Mexicaanse muziek, de muziek die mensen bindt en de emoties die de mariachi oproept. Het gaf een mooi compleet beeld van een man die vol overgave Nederland de mooie Mexicaanse muziek overbrengt.

muziek, televisie

Mariachimuziek

1 reactie

mexicaanse-mariachi-sEen paar weken terug zagen we de serie van Stef Biemans die de liefde opzoekt in Latijns-Amerika, Amor met een snor. In een aflevering bezoekt hij de Plaza Garibaldi in Mexico-Stad. Het is de plek in Latijns-Amerika voor de mariachimuziek, smartlappen noemt Stef ze.

De aflevering heet Mexicaanse mariachi’s, hierin volgt Stef een mariachibandje. Ze spelen verzoeknummers voor bezoekers op het plein. Volgens Stef hebben de aanvragers van een nummer de dag ervoor een scheve schaats gereden. Hoe meer nummers een man aanvraagt, hoe meer hij goed te maken heeft.

Het was een boeiende uitzending, waarbij de band ook regelmatig een uitstapje maakt. Het meest in het oog viel een verzoek van een stel dat uit elkaar ging. Ze wilden nog een keer samen luisteren naar het nummer dat hen herinnerde aan de tijd dat het goed ging.

Ik vond het een erg goede aflevering, een mooi afgerond verhaal over de liefde in Mexico. De mariachimuziek brengt hem op veel wegen, zo laat hij zelfs een tatoeage zetten voor zijn liefde Audrey. De tatoeëerder verstaat Aubrey, maar gelukkig schrijft hij eerst de naam op voor hij de beslissende naald in de rug prikt.

Bekijk de aflevering Mexicaanse mariachi’s