Categoriearchief: zomer

actualiteit, tiny house farm, vuursteenhof, weer, zomer, zon

Warm, warmer, warmst – Tiny House Farm

3 reacties

Iedereen zucht onder de golf van warmte die nu over ons land spoelt. Tegen temperaturen van 40 graden is weinig opgewassen. Vorig jaar rond deze tijd was hetzelfde het geval. Toen woonden we nog aan de Alkmaargracht. De hoge bomen voor het huis zorgden voor veel beschutting. Maar ook daar bereikten we beneden in de beschutte woonkamer temperaturen boven de 30 graden.

Nu wonen we in een houten huis. De eerste ervaringen vorig jaar met de warmte waren ook warm. De goede isolatie van het huis heeft als grote nadeel dat de warmte in de zomer ook moeilijk weg kan.

Weinig beschutting

De hoge ramen aan de achterkant geven weinig beschutting tegen de felle ochtendzon. Vanaf opkomst tot na het middaguur, schijnt hij hier het huis in. We hebben in het voorjaar achter de gordijnen extra zonwerende stof gehangen. Bij de deuren en een raam moet het nog. Dat zou nog wel kunnen schelen.

Dan is er het halfschuine, zwarte dak van bitumen. Hier schijnt de zon na de middag op. Je merkt dat dan in huis de temperatuur snel oploopt. En tot een uur of 21 is het onverstandig aan de voorkant een raam open te doen. Zodoende kunnen we pas na zonsondergang ramen en deuren openen. Gelukkig biedt de ventilator overdag een windje zodat het redelijk goed uit te houden is.

Verkoeling buiten

Buiten zitten is achter heerlijk vanaf een uur of 15. Dan kun je prima op het terras zitten. Als er een windje is – en die is hier echt altijd – dan verkoelt het heerlijk en hou je het goed uit. Met een goed boek is het dan een feest om buiten te zitten.

Het huis staat natuurlijk ook wel heel kaal in het landschap. Er is nog weinig begroeiing. Ik zie vooral voor de tuin een rol weggelegd om de verkoeling in de toekomst te gaan geven. Als er veel bomen staan, dan onttrekken die veel warmte. Bovendien zorgen ze voor schaduwrijke plekken in de achtertuin zodat je al eerder buiten kunt zitten. Groen geeft verkoeling.

Regenwater

Nu geef ik de planten ‘s avonds flinke plonsen regenwater. Vooral de nieuwe aanplant voor de 2e ronde in de moestuin en de planten die het echt nodig hebben, zoals tomaat en aardbei. Verder ben ik best een beetje streng. Niet teveel verwennerij en heel goed kijken wanneer de fruitbomen een plons nodig hebben.

En verder hopen op veel regen dit weekend zodat de planten weer snel kunnen groeien en de regenton weer vol zit.

actualiteit, huis, tiny house farm, vuursteenhof, winter, zomer

Ventilator – Tiny House Farm

2 reacties

Het was me al eens opgevallen afgelopen winter. Bij het beklimmen van het trapje van de boekenkast, voelde de temperatuur bovenin de nok van ons huis beduidend warmer aan. Het scheelde zeker een paar graden.

Op een zondag stond de pelletkachel aan. En ik nam de proef op de som. Inderdaad. Mocht de temperatuur beneden in de kamer rond de 17 graden zijn; bovenin de nok was het zeker 21 graden.

Warme lucht stijgt

Warme lucht stijgt en daarmee kost het extra veel tijd om een behaaglijke temperatuur te krijgen. Het zou best schelen als je de warme lucht van boven naar beneden duwt.

Dat kan met een ventilator. We gingen er meteen naar op zoek. Bij het zoeken merkten dat een ventilator vooral een seizoensproduct is voor de zomer. Ook bij de winkels waar we een ventilator eens wilden bekijken waren ze niet. We lieten het maar even voor wat het was.

Tot Inge een week terug een aantrekkelijke aanbieding voorbij zag komen bij een online lampenwinkel. Zodoende arriveert een grote doos waarin het voorwerp zit. Veel piepschuim en een grote bol waaraan de bladen horen te hangen. Het is een doe-het-zelf-pakket.

Wentelwiek monteren

In het weekend gaan we lekker los met de montage. Ik haal de wolkenlamp van de Ikea weg en daarna is het monteren van de wentelwiek onder het plafond.

Inge begint met het vastschroeven van de 5 bladen. Elk blad zit met 3 schroefjes vast. Een heel gehannes met de schroevendraaier door het smalle gaatje. Gelukkig biedt plakgum uitkomst. Je zet het vast op de schroevendraaier en draait het schroefje zo vast.

Ondersteboven aan plafond

Ik hang ondersteboven aan het plafond. Wat een hoogte is het toch. Hij hangt 3 meter boven de vloer. De handleiding in het Engels is vrij duidelijk, maar je merkt dat het toch allemaal wat uitzoekwerk vraagt. Juiste snoertjes aansluiten en ook het hele blok voor de afstandbediening.

En dan hangt na een kleine anderhalf uur. De laatste aansluitingen en hij kan draaien. Wat een beweging zit erin. Hij hangt best stabiel en maakt weinig herrie. Hij draait in 3 standen. Bovendien kun je hem op zomerstand (met de klok mee) en winterstand (tegen de klok in) zetten.

Nodige verkoeling

In de zomer kan hij natuurlijk ook voor de nodige verkoeling zoeken. We hebben vorig jaar gemerkt dat het best warm in huis kan worden. De ventilator kan dan voor verkoeling zorgen. Of in elk geval voor een briesje. De zonwerende gordijnen die we binnenkort gaan ophangen, zullen de warmte voornamelijk moeten houden.

En dan zullen we mogelijk in de winter nog minder verstoken dan afgelopen jaar. De besparing op brandstof schijnt best groot te zijn. We zullen het zien.

Nu hoeft de ventilator nog niet aan voor de verkoeling. Het openzetten van de achterdeur en het raam voor is genoeg voor een heerlijk verkoelend briesje in huis.

ambt delden, camping, caravan, delden, sientje, stacaravan, teckel, westerholt, zomer

Oververhit – Sientje (62)

2 reacties

‘Zo ben jij er nog?’ zei de buurman tegen Sientje toen we het jaar erop ons teckeltje uit de auto tilden bij de stacaravan. Ja, Sientje was er nog. Tegen alle verwachtingen in.

We sliepen niet meer in de slaapkamer van de caravan. Daarvoor was de bodem in onze slaapkamer echt te slecht. Ik had het bed een jaar eerder al uit de slaapkamer gehaald en in de aanbouw gezet. Het lag daar een stuk steviger en beduidend minder muf. In de caravan zelf moest de vloer worden vervangen. Het licht in de keuken viel om de haverklap uit en ik kon de oorzaak van dit euvel niet vinden. De problemen in de caravan stapelden zich op.

Sientje vond het allemaal wel best. In die eerste zomer na de dood van mijn schoonmoeder, was er nog niet zoveel aan de hand. Sientje redde zich prima. We lieten haar met een gerust hart achter als Doris lekker ging zwemmen.

Hittegolf

Met de hittegolf werd het Sientje allemaal teveel. Ze sjokte rond. Het was warm. De warmte kon niet ontsnappen. In de nacht koelde het nauwelijks af om tegen de ochtend op zijn koelst te zijn, maar zodra de zon begon te schijnen, sloeg de warmte weer naar binnen. Sientje had last van de warmte. Ze vond geen koelte meer.

Ik wilde op een zondagmiddag naar een orgelconcert gaan, maar vond Sientje nergens. Zou ze ontsnapt zijn? Ik keek overal rond, maar zag haar nergens. Ze was toch niet weggelopen. Ik fietste over de camping, maar vond haar niet. We riepen haar we konden. ‘Ga maar naar het concert’, zei Inge. ‘Wij redden ons wel.’ Ik vertrok. Later kreeg ik een SMS’je dat ik me niet ongerust hoefde te maken. Ze was terecht.

Verstopt onder caravan

Teruggekomen hoorde ik het verhaal. Ze had zich onder de caravan verstopt. Inge had steeds een zacht geblaf gehoord als ze Sientje riep. Het kwam van achter de caravan. Ze had eerst aan de zijkant bij de coniferenhaag gekeken, maar daar was de teckel niet te vinden. Tot ze Sientje onder de caravan zag zitten.

Inge probeerde eerst met een stok te zwaaien, maar kon net niet bij haar komen. Daarom haalde ze buurman erbij. Die kon er ook niet bij. Hij kroop voorzover het kon half onder de caravan. De caravan stond wel erg dicht tegen de grond. Zo sterk was de stacaravan verzakt in de loop van de jaren.

Eruit halen

De buurman wilde haar eruit halen, maar ze gromde tegen hem. ‘Ach laat haar maar zitten. Ze zal er vanzelf wel vandaan komen. Als ze erin kan, kan ze er ook uit’, zei Inge. ‘Ze hoeft alleen maar dezelfde route te lopen, maar dan andersom.’ Inge zette een etensbakje neer en gooide er wat brokjes in. Sientje was behendig tussen twee planken gewurmd en had zich onder de caravan verstopt. Precies onder de verrotte slaapkamer.

Na een uurtje was Sientje er onderuit gekomen. Inge hoorde geknabbel uit het etensbakje. Ze zetten gauw de planken weer voor de caravan en Sientje was weer terecht. Wat een drukte over onze hond. De halve camping was uitgerukt. Maar we hadden onze teckel weer terug. We hielden haar nu goed in de gaten, probeerden haar wat verkoeling te geven.

Kop in de wind

Gelukkig vertrokken we een paar dagen later naar huis. De teckel genoot van de autorit. Ze liet de wind heerlijk over haar kop waaien. Van de rit naar huis maakte ik een videofilmpje met de fotocamera. Ze laat het windje heerlijk over zich wapperen. De tong van de warmte uit de bek. Af en toe stopt ze de mond dicht, maar hij valt even later weer open. De ogen een stukje dichtgeknepen. Zo lekker vindt ze het.

Lees het vervolg: Oef »

Abonneer je op de nieuwsbrief en lees elke week een nieuwe herinnering aan Sientje. De nieuwsbrief is geheel gratis en verplicht je tot niets.

Elke zondag een nieuw verhaal van Sientje in je mailbox?

Abonneer je op de wekelijkse nieuwsbrief

museum, vakantie, zomer

Beeld en Geluid

Een reactie plaatsen

Eigenlijk wil ik wat verder gaan, maar het ontbreekt mij aan puf. We ruimen al de hele vakantie op en dan heb je niet veel zin om heel grote tripjes te maken. Zeker ook omdat we al een paar leuke dingen hebben gedaan. We zijn naar het Muiderslot gefietst, naar Huis Doorn geweest en hebben het Spoorwegmuseum bezocht. We willen wel graag even weg vandaag.

Ach, waarom dan niet naar Beeld en Geluid in Hilversum? Dat is niet zo ver weg en dan zijn we toch even weg. We kijken op de website. Hier het advies om na 15 uur te komen, dan is de grootste hoos aan mensen voorbij. Laten we het advies eens ter harte nemen.

Markant gebouw

Daarom rijden we tegen 14 uur weg, na de lunch. Als we de auto parkeren is het rond half 3 en we lopen naar het markante gebouw. Vanuit de trein gezien is het vooral kleurrijk door al die vlakken. Als je er wat dichterbij staat, dan zie je dat het allemaal televisiefragmenten die in die kleur zijn verwerkt. Heel apart.

Beneden kun je een gastheer kiezen die met je meegaat. Doris kiest al voor Inge. Martijn Krabbe begeleidt mij de rest van de middag. En zo klimmen we de trappen op naar de grote hal waarin alles gebeurt. De wisseltentoonstelling over YouTube is net geweest. Die zaal is verder leeg.

En zo duiken we in het verleden. Ieder kiest zijn eigen programma’s en herinneringen. Veel schermen en heel veel beelden. De poppen van de Fabeltjeskrant. Of voor Doris: Moffel en Piertje. Zo kan ieder zijn eigen fragmenten kiezen. Veel beelden en veel dingen.

Tijdscapsules

Bij Buurman en Buurman is het te druk om iets te gaan doen. Het huis van de toekomst van het Klokhuis is leuk. Ik sta met de Klokhuishelden in dezelfde ruimte. De schermen praten met je en ik doe een interview over de toekomst. Hier zien we de tijdscapsules.

Doris heeft er destijds eentje gemaakt die over een paar jaar pas zal opengaan. Wat erin zit, zijn we vergeten. Ik ben benieuwd hoe dat gaat als de doos van toen opengaat na 10 jaar.

Lees morgen verder: Mislukte show

almere, houten, huis, tiny house farm, vakantie, zomer

Zomervakantie – Tiny House Farm

1 reactie

De eerste bouwvergunningen van onze nieuwe buren zijn binnen. Van ons helaas nog niet, we moeten nog wat dingen nasturen naar de gemeente. Maar het project Tiny House Farm krijgt meer en meer vorm. We hopen na de zomervakantie al de eerste grondoverdrachten te krijgen. Dan zullen ook de weg aangelegd worden en komen de zandhopen waar we onze huisjes op gaan bouwen.

Natuurlijk moeten we nog allerlei dingen regelen. Het ziet ernaar uit dat de straatnaam Vuursteenhof wordt. Waarschijnlijk kunnen we rond de tijd dat de grondoverdracht is, ook het straatnaambord al plaatsen. Dat moeten we zelf doen. Zoals alles op Oosterwold zelf gedaan moet worden.

Voor ons is het eerst zaak dat onze architect zo snel mogelijk al het gewenste documenten oplevert. Het schijnt heel sterk te wisselen wat er aangeleverd moet worden. Maar als alles mee zit, kan er voor ons weer een beetje snelheid in komen.

De vakantie begint bijna en we gaan weer verder met opruimen. Het huis mag wel wat verder leeg en we bereiden ons langzaam voor op de verkoop. Ik zal mijn boekenverzameling verder moeten prepareren voor de verkoop op catawiki. Het boekwinkeltje op de website boekwinkeltjes loopt niet zo hard. Iedereen is blijkbaar met andere dingen bezig dan met het kopen van boeken.

En wie weet, beleven we onze laatste zomervakantie aan de Alkmaargracht. Wie weet…

fietsen, fietspad, fietsvakantie, flevoland, vakantie, zomer

Knardijk – #fietsvakantie

1 reactie

Zoals ik 2 jaar geleden al schreef: wil je Flevoland voelen, ruiken en proeven, fiets dan over de Knardijk. De binnendijk gaat dwars door de jongste provincie heen van Zuid naar Noord.

Kaarsrecht is hij. De afwisseling zit hem in de beleving. Je fietst het mooiste bovenop de dijk, maar gelukkig mag je soms ook aan 1 kant fietsen. Bos en weiland wisselen elkaar af. Soms doorkruist een weg de dijk.

Zo fietsen we door een gloednieuw tunneltje dat onder de weg naar Zeewolde gaat. In de verte zie je het industrieterrein van Zeewolde al liggen. De rest van het dorp blijft je bespaard.

De schapen zorgen voor de afwisseling. Het Knarbos met het fraaie binnenhaventje – tenminste het oogt zo – waar nu een mooie boomgaard is. Verderop de bossen en andere natuurgebieden. Zorgvuldig gepland en geplant. De ruimte is enorm. En jij daar bovenop. Op die Knardijk.

Het zicht van het kunstwerk dat je ook vanaf de doorsnijdende A6 ziet. Het is de volstrekte rust. De oogstende machines en vooral het zien van de roofvogels, jagend en de andere natuur op dit nieuwe land.

Zelfs al hebben we er vaker gefietst, de Knardijk zorgt altijd voor een nieuwe beleving, een nieuw loflied en een nieuwe blog.