Categoriearchief: verjaardag

bert matter, improvisaties, kerk, kerken, muziek, organist, orgel, orgelconcert, orgelmuziek, verjaardag, vogels

Matters 80e verjaardag

Een reactie plaatsen

Een bijzonder verjaardagspartijtje is de verjaardag van Bert Matter. Hij is 80 jaar geworden. Of zoals hij het zelf zegt: ‘Vroeger zou ik nu echt oud zijn geweest.’ De jarige wordt getrakteerd op een prachtig concert van 4 van zijn leerlingen.

In een afgeladen kerk spelen Cor Ardesch, Berry van Berkum, Klaas Stok en Johan Luijmes. Centraal staan als heuse pijlers de Bachkoralen ‘Allein Gott in der Höh sei Ehr’ (BWV 663 en 662) en ‘Nun komm der Heiden Heiland’ (BWV 599). Liederen die Bert Matter in zijn (kerk)muzikale praktijk ook vaak aanhief.

Spektakel

Het spektakel zit in de improvisatie. Als er iets is waar Bert Matter bekend om is, dan zijn het zijn bezielende improvisaties. Vooral op het bijzondere orgel waar hij 33 jaar organist op is geweest: het Baderorgel uit 1643. Het is een prachtig instrument, waarop een improvisatie een mystieke ervaring wordt. Dat bewijzen ook de 4 organisten op Bert Matters verjaardag.

De jarige staat helemaal in het zonnetje. Elke leerling uit zich op zijn heel eigen wijze. De minimal music klinkt wel door in de improvisaties, maar elk op een heel eigen wijze. Net als dat de nieuwste compositie van Bert Matter ‘Deus Creator Omnium’ ook aansluit in zijn kenmerkende stijl.

Ervaring

Het luisteren naar een improvisatie is vooral een ervaring. Misschien is het wel, zoals Jan Jongepier het noemde, een combinatie van publiek en muzikant. Dat een hele kerk vol mensen doodstil luistert naar een improvisatie. Het verhaal waarnaar je luistert is uniek en als de klank wegsterft is de improvisatie vervlogen.

Ook nu beleef ik zo’n ervaring bij de improvisatie van Klaas Stok. Met minimale klankverschuivingen roept hij een bijzonder verstilde sfeer op in zijn improvisatie over ‘Nun komm, der Heiden Heiland’. Compleet met de aanvulling van de menselijke stem. De bovenstem in zijn grillige verloop wekt de suggestie van vogelzang.

Daar vermengt zich de oervorm van de muziek: vogelzang en de menselijke stem. De diepe grondtonen maken het bijna tot een middeleeuwse belevenis en dat alles heel eenvoudig. In mijn ogen de essentie van muziek, alle opsmuk eraf en bij de kern blijven. Een bijna onmogelijke taak, maar wel minimaal!

Warme aanraking

Zo benadrukt de jarige zelf ook in zijn toespraak. Hij heeft er alle vertrouwen in met zijn opvolger en de muzikale sfeer in de kerk. Wel ziet hij hoe het gebouw in de wintermaanden niet gebruikt wordt. Het orgel heeft juist in die koude periode een warme aanraking nodig. Het instrument is zijn leermeester geweest en tegelijkertijd houdt hij van dit orgel als is het zijn vrouw. Daarom pleit hij ook voor het zorgvuldig beheer van ons cultureel erfgoed, waaronder dit bijzondere orgel hoort.

En terwijl ik na de drukke receptie weer door de stille straten van Zutphen loop in de avondzon, vraag ik mij af of je dit overal kunt bereiken. Je hebt wel een prachtig gebouw, een schitterend orgel en eeuwenoude traditie binnen handbereik. Hoe doet die organist dat in het kleine dorpskerkje op een orgel van 50 jaar oud? Is het daar ook op te roepen of blijft het beperkt tot slechts enkele indrukken op de verjaardag van een 80-jarige organist?

doris, Duitsland, fietsen, fietsvakantie, twente, verjaardag

Molens – #fietsvakantie

Een reactie plaatsen

We nemen een potje jam mee dat langs de weg in Oormarsum wordt verkocht. De herinneringen aan de tijd dat ik met Inge regelmatig naar Ootmarsum ging, borrelen weer sterk naar boven. Laten we daarom de herinnering compleet maken en naar de Molen van Bels gaan.

We rijden erheen. Het ligt achter Ootmarsum, tegen de Duitse grens aan. De telefoon zwiept heen en weer van Duitsland naar Nederland. Bij de molen is overigens een prachtig informatiecentrum over dit bijzondere gebied van Nederland.

De grond is best uniek hier. Zoals we later zullen ontdekken is hier in de buurt ook de afdruk van een man gevonden. De Man van Mander lag in een grafheuvel. Als grafgift lag ernaast een vuurstenen mesje.

Wij bezoeken de watermolen die hier staat. Onderwijl vertellen we over de tijd dat wij hier liepen aan het begin van onze verkering. Dat we met Sientje hier een wandeling maakten. Het ezeltje dat een stuk van Inges jas opat en de pannenkoeken die we hier aten.

Daarom eten wij hier ook een heerlijke pannenkoek. Dat is nog eens een verjaardagsmaal. Inge kan niet meer te lang blijven. De honden wachten thuis op haar. Daarom rijden we eerst naar de camping. We verdwalen nog omdat ik een verkeerde afslag nam waardoor we ineens in Duitsland reden. We maken snel rechtsomkeer en dan is daar eindelijk de camping.

Het einde van een heerlijke verjaardag. Het afscheid van Inge valt best zwaar. Het was een ontzettend leuke verjaardag. We zullen haar snel achterna gaan en hopen over 2 dagen in Almere aan te komen. Op de fiets natuurlijk.

Fietsvakantie

In augustus maakten Doris en ik een mooie fietstocht door Nederland met als bestemming: Twente. Elke week op vrijdag schrijf ik een stukje over deze bijzondere fietsrit.

dochter, doris, fietsen, fietsvakantie, twente, verjaardag

Hoe ik mijn verjaardag vierde – #fietsvakantie

1 reactie

De dag van vertrek liet ik een beetje afhangen van het weer. Maar daardoor dreigen we nog op vakantie te zijn als ik jarig ben. ‘Maar dan vier je toch gewoon je verjaardag waar je dan bent’, zei Inge.

En ze heeft gelijk. We staan dus op de camping vlakbij Langeveen. Inge komt vandaag langs. Ze komt rond lunchtijd heeft een hartige taart gemaakt met veel sla erbij.

Het blijkt inderdaad best ver te liggen. Ze doet er ruim anderhalf uur over om te komen. Het belooft een warme dag te worden. Wij zitten in de schaduw. Inge heeft haar eigen stoel meegenomen en gaat lekker in het zonnetje zitten.

De konijnen houden zich een stuk koester dan vannacht. Het is veel te warm om je druk te maken. Even later rijden we weg naar Ootmarsum. We gaan naar het buitenmuseum Los Hoes en daarna gaan we iets zoeken om gezellig te eten.

Fietsvakantie

In augustus maakten Doris en ik een mooie fietstocht door Nederland met als bestemming: Twente. Elke week op vrijdag schrijf ik een stukje over deze bijzondere fietsrit.

actualiteit, almelo, dochter, doris, verhaal, verjaardag

Alweer 11 jaar geleden

6 reacties

image

Vannacht was het alweer 11 jaar geleden. Dit jaar valt het precies op dezelfde dagen. Hemelvaartsdag viel toen ook op Bevrijdingsdag. Niemand wist dat het moment was aangebroken. Ze had al 2 nachten helemaal niet meer geslapen. De weeen bleven steken bij de benen en wilden niet effectief worden.

Om het te versnellen stak de verloskundige de vliezen door, maar het kind had in het vruchtwater gepoept. Daarom hals over kop naar het ziekenhuis. Ik vroeg de buurvrouw of ze de hond wilde uitlaten en we snelden naar het ziekenhuis. Daar maakte ik mij nog druk of we de auto wel op die plek kon parkeren.

Naar binnen. Afscheid van onze verloskundige. We vonden het zo jammer dat we het niet samen mochten afmaken. Het is etenstijd. Inge krijgt iets te eten. Attent als ze is, vraagt ze of ik ook niet wat kan krijgen. Snel hap ik in de 2 droge boterhammetjes die ik krijg. We dienen een hoger doel.

Een lange avond was het. De avond ging over in nacht. En daar gebeurde het. Floep, het laatste eindje ging razendsnel. De dokter die grapte. ‘En natuurlijk is het een…’ Eventjes de spanning erin hield. ‘Een meisje.’

Niet zo lang erna hield ik haar in mijn armen. Mijn dochter. Het was nog niet voorbij, een lange bewogen nacht. De dokter vertrok en moest een uur later weer terugkomen. Waarna ik een paar uur later alleen buiten liep naar de auto. De merels floten. Het werd licht.

Na een uur in bed schrok ik wakker met een enorme kramp in mijn kuit. Toen het kon, haalde ik ze op. We mochten naar huis. Buiten liepen we. De dag na Hemelvaartsdag en Bevrijdingsdag. Met z´n 3-en.

actualiteit, EEE, verjaardag

Lekker verwend zondagskind

1 reactie

20140817_183201Hoeveel keer zou je nou jarig zijn op de dag dat je geboren bent? Ik liep vanmorgen met de honden en de vraag doemde in mij op. 39 jaar geleden werd ik namelijk ook op een zondag geboren, iets over half 6 ‘s middags. Een heus zondagskind.

Het was wel wat warmer en ook regende het niet zoals vandaag. Of er een stroomstoring was zoals ons vanmiddag trof, weet ik niet. Op het moment dat ik geboren werd, zat ik lekker in bad. De stroom deed het weer.

Snel rekenend ben ik dus in de volgende jaren op zondag jarig geweest: 1980, 1986, 1997, 2003, 2008 en 2014. De volgende keer dat 17 augustus op een zondag valt is in 2025. Dat is net zo’n hobbel als tussen 1986 en 1997. Het schrikkeljaar 2020 zorgt ervoor dat de volgende zondag wordt overgeslagen.

20140817_183151Maar ik ben lekker verwend vandaag. Ik kreeg mooie cadeaus zoals de vertaling in verzen van Dantes Goddelijke komedie van Ike Cialona en Peter Verstegen. Een prachtige vertaling, waar ik al heel lang naar uitkeek.

Doris gaf mij een boekje dat ze donderdag speciaal voor mij op Het Loo kocht over de Willems, Wij Willem heet het. Het is per slot van rekening mijn derde naam.

Ook kan ik weer heerlijk tikken op mijn Asus-laptop. De adapter had het begeven. Het schijnt bij die dingen te horen. Ik heb een nieuwe die mijn laptop weer als een zonnetje laat draaien.

Omdat het mij nog nooit gelukt is en het er echt van moet komen, kreeg ik een Rubiks kubus. Ik ben al hard aan het oefenen en het zou mij op de volgende zondag dat ik jarig ben wel moeten lukken.

actualiteit, almere, doris, eten, familie, stadshart almere, verjaardag

Gefeliciteerd in chocoladeletters

Een reactie plaatsen

image
Weer een jaar erbij. Elk jaar verbaas ik me erover hoe groot ze wordt en hoeveel rijker ze geworden is aan wijsheid. Het kleine meisje van weleer groeit elk jaar een beetje verder.

Vandaag vroeg ze ‘Papa wanneer wist je dat ik een meisje was.’ ‘Dat was toen ik een deuk in de auto reed.’ De 20 weken echo was geweest. De hele terugweg van het ziekenhuis naar huis mompelde ik ‘Goh, een meisje.’

Bij huis aangekomen, moest ik het bochtje om bij ons de straat in te rijden. Daar reed ik tegen de paaltjes die er al jaren stonden. Het bochtje te scherp genomen. De auto schudde ervan en een flinke deuk zat er ter hoogte van de achterbank. Iets voor het rechter achterwiel.

We hebben de auto niet meer, maar het verhaal van de deuk wel. Ik kan soms nog zo verbaasd denken ‘Goh, een meisje.’ Dan ben ik verwonderd hoe bijzonder het is een kind te hebben en helemaal hoe bijzonder het is een dochter te hebben. Als ik dan zou autorijden, zou er zo een nieuwe deuk in de auto rijden.

We zaten bij het Berenrestaurant van Almere toen ze het aan mij vroeg. De leeggegeten borden lagen voor ons. We waren er speciaal voor haar negende verjaardag. Bij de uitreiking van het toetje zongen de kelner en zijn gevolg een liedje voor haar verjaardag. Op het toetje flikkerden sterretjes. In grote chocoladeletters stond op haar bord: Gefeliciteerd!