Categoriearchief: ikea

actualiteit, huis, ikea, tiny house farm

Keukenontwerp – Tiny House Farm

6 reacties

Het zien van het prachtige keukenontwerp van onze toekomstige buurman stimuleert Inge om ons oude ontwerp weer van stal te halen. Wat willen wij eigenlijk straks in onze keuken hebben? Hoe moet deze eruit zien?

We hebben al een paar keer flinke discussies gehad over de keuken. Zeker, het is een belangrijke plek in huis. Maar het mag toch niet onze halve woonruimte in beslag nemen. We gaan tenslotte kleiner wonen, dus dat betekent ook een kleinere keuken.

Moet je dan een keuken maken in een hoek of neemt de hoek juist teveel ruimte in beslag. Het was onderwerp van onze gesprekken. Ik was ervan overtuigd dat een hoek ruimte kost, omdat je daarmee een stuk weghaalt die ander kunt gebruiken. Inge vond van niet. Je begrijpt het al: er zit in het ontwerp een hoek.

Zaterdag is Inge weer verder gegaan met wat we al hadden. Ze komt nu op een efficiënt gebruik van de ruimte. Eerst wilde ze de koelkast aan de andere kant van de deur zetten, maar ik heb haar uitgedaagd om dat niet te doen. Het betekent een kastje minder, waarmee we ruimte winnen. Een leeg aanrecht is wel het devies. Nu staan er bijvoorbeeld een magnetron, een KitchenAid mixer en een groot espresso-apparaat op het aanrecht. Daarmee verdwijnt veel werkruimte.

Nu bedenken we nieuwe plekken voor deze attributen. De magnetron krijgt een plek in de keuken. De oven komt ook wat hoger te staan wat makkelijker is bij het koken. Het koffiezetapparaat hoeft natuurlijk niet per se op het aanrecht te staan. Waar hij dan wel moet komen, is nog niet helemaal duidelijk. Net als de KitchenAid mixer.

Al met al een heel aardig ontwerp voor een mooie prijs bij de Ikea. We moeten hem dan nog wel zien te installeren. Ik denk dat we hier een mix moeten vinden van zelf doen versus laten doen. De tekening geeft een heel aardig beeld. Ik denk dat we binnenkort maar eens naar Ikea moeten om het ontwerp definitief te maken.

actualiteit, huis, ikea, social media, sociale media, twitter, twitteren

Ikea-catalogus – Tiny House Farm

Een reactie plaatsen

Een jaarlijks jippie-momentje. Een paar weken geleden zag ik een postbode lopen met een stapel Ikea catalogi. Die stopt er straks 1 in onze bus, dacht ik. Ik werd al blij bij de gedachte aan de ideeën en inspiratie die zou voortvloeien uit de dikke gids.

Tot mijn grote verbazing liep hij ons huisje voorbij. Misschien in een andere zending. Maar hij bleef weg. Een paar jaar terug, sloot Inge zich aan bij de beweging rond Ikea, een familiekaart krijg je dan. En elk jaar de catalogus als eerste in de bus. Dat is alleen in 2014 gelukt. Vorig jaar was het een algemene aan de bewoners van dit adres en dit jaar dus niet.

Tweet

Vorige week informeerde ik eens het grote meubelwarenhuis via Twitter naar de status van de gids. Vreemd, ik moest in een persoonlijk bericht even mijn gegevens melden. Dat deed ik netjes in de hoop dat het mogelijk was alsnog een exemplaar te krijgen.

Mijn gegevens klopten. Dat wist ik zelf ook wel. Maar het nazenden werd heel lastig. Wat de reden was, is mij niet duidelijk. Het kon niet en ik werd boos. Dat moet je natuurlijk niet doen op Social media. Je gaat een gevecht aan met windmolens. En die win je niet.

Of toch wel? Ik schreef nog een Tweet dat het niet kon. Opnieuw vroeg een medewerker van Ikea naar het nummer op mijn klantenpas. Ik antwoordde dat ik al geholpen was. Jammer, maar helaas. Geen gids voor mij dit jaar. Terwijl we serieus bezig zijn met het idee om de keuken straks bij Ikea te bestellen.

Opeens kreeg ik het bericht dat er een paar catalogi waren gearriveerd op de afdeling en ze mij er 1 zouden toesturen. Zo lag zaterdag een gids op mijn mat. Ik heb er heerlijk in gebladerd. Al voelt het een beetje als het jongetje dat de hele tijd heeft zitten dreinen om een ijsje. Als hij dan eindelijk het ijsje krijgt, dan is het opeens niet meer zo lekker.

Oud-papier

Mijn collega’s hadden ook iets opgevangen van de catalogus-discussie. Zodoende kreeg ik er ook nog 1 van hem. Bovendien leverde de post nog een keer de nazending van de Ikea. Nu liggen er hier 3 exemplaren. Van niks naar heel veel. Zo voelt het nu.

Ik vertelde het laatst nog een paar collega’s. ‘Had dat gezegd. Ik heb dat ding allang bij het oud-papier gegooid’, kreeg ik als reactie. Ook zou hij dit jaar niet meer zo inspirerend zijn als voorheen. Om over dat laatste een oordeel te hebben, moet ik hem nog wat beter lezen.

Wel jammer met breedverstuurde post. Als je er behoefte aan hebt, word je in 1e instantie niet geholpen, terwijl een massa de gids bij het oud-papier gooit. Blijf ik bij het idee om hem alleen nog aan mensen te sturen die erom vragen. Maak ze nieuwsgierig, roep de begeerte op en laat ze het hele jaar de papieren gids bestellen via de website.

Eigenzinnige manier

Jarenlang is Ikea geprezen om de bijzondere en eigenzinnige manier van marketing voeren. Sinds ze zich op een andere manier presenteren in de televisiereclames, is dat veranderd. Het begint meer en meer een gewoon bedrijf te lijken. Zo krijgt een mooi bedrijf steeds meer het beeld van een Leenbakker of Kwantum.

Vooralsnog merk ik nog geen verandering bij de producten. Die ervaar ik als uitstekend. En ideeën genoeg. Zoals het idee dat we geen vensterbank nemen, maar gewoon een (boeken)kast onder het raam zetten. Dat idee hadden we al, maar als je het zo ziet, helpt het wel om het ook echt te gaan doen.

almere, houten, huis, ikea, tiny house farm, wonen

Inspiratie bij Ikea – Tiny House Farm #tinyhouse

3 reacties

Deze week zijn we naar het woonwarenhuis Ikea gegaan voor inspiratie hoe we ons nieuwe huisje zullen inrichten. We zijn vooral gegaan voor de voorbeeldwoning van 55 m2. Hierin is vooral de keuken favoriet. De keuken is heel handig ingericht.

Ikea demonstreert hier dat de keukens van haar bijzonder praktisch zijn. De grote hoeveelheid lades zorgen ervoor dat niets achterin een kastje verdwijnt, maar bereikbaar blijft. De besteklades zijn mooi diep en in dubbele lagen. Zo kun je veel kwijt zonder al teveel ruimte kwijt te zijn.

De rest van de ruimte is dit keer niet zo heel ingenieus ingericht. De kinderslaapkamer is heel klein. Ik herinner mij een andere keer dat we het huis van 55 m2 zagen, geschikt voor 4 personen. Er was een ouderslaapkamer en een kinderslaapkamer voor 2 kinderen. Nu is er kleine nis voor een baby en hangt er in de woonkamer een racefiets aan de muur. Ook de banken staan niet echt in een herkenbare opstelling. De keuken maakt veel goed, die is heel gaaf, met een raam. Dat krijgen wij ook. Alleen vinden we deze keuken iets te donker voor ons huisje.

Gelukkig is er inspiratie genoeg voor andere dingen. We bekijken zorgvuldig de verschillende keukens die staan opgesteld. Zo vinden we veel soorten lades en bespreken we de mogelijkheid en onmogelijkheid van een hoekkeuken. Wel of geen hoek in de keuken? Er zitten voordelen aan, maar er kleven ook nadelen aan.

Als we de stellingenkast zien – die over de deur heen is gebouwd – zijn we om. Dat gaan we doen. Zo krijgen de pannen, koffiezetapparaat en de magnetron een prachtig plekje. Dat scheelt veel ruimte op het aanrechtblad.

Wat te denken van het appartement ter grootte van 25 m2? Hier is het echt stoeien met de ruimte. Een badkamer met toilet in 2 m2. Het kan. Net als dat een volwaardige keuken en tafel waar je met 10 man aan kunt eten, in deze ruimte past. Een mooi voorbeeld hoe een kleiner oppervlak je vooral creatief maakt.

Bij de bedden aangekomen, krijg ik weer een nieuw inzicht. Waarom zou ik het hele bed omhoog hijsen? Misschien iets omhoog en schuiflades voor onder het bed zodat we daar veel spullen kunnen bergen. Het zou veel werk schelen en we moeten onze huidige kastruimte reduceren. Dan is er ook nog ruimte voor een bureautje en de boeken.

Zo halen we genoeg ideeën binnen. Wat te denken van het leuke bad dat we zien in de badkamer, de handige douche die helemaal niet zo groot hoeft te zijn. En de wasbak hoeft ook niet de grootste te zijn. We verlaten het pand helemaal geïnspireerd en zijn geen cent armer, maar wel eindeloos veel ideeën rijker.

actualiteit, boekenkast, doris, huis, ikea, klussen

In de gaten

1 reactie

image

Ik zet Billy in elkaar voor haar kamer. Het duurt niet zo lang voor we gaan eten, maar ik wil graag de eerste boekenkast in elkaar zetten. De kamer net opgeruimd. Het boekenkastje van oma krijgt een ander plekje in huis. Het oude bureautje gaat naar de weggeefgroep.

Ik ben druk bezig. Ik weet dat je goed de gebruiksaanwijzing moet volgen. Zorgvuldig zoek ik de juiste delen op en leg ze op de juiste manier in de vorm. Dan gaat het hard. De delen passen mooi in elkaar. De schroefjes schroeven aangenaam in het hout.

Het geraamte staat, even omdraaien voor de achterkant. Het gaat wat anders dan normaal. De plaat moet tussen een smalle richel worden geschoven. Ik heb te weinig ruimte. Het lukt door hem dubbel te klappen en voorzichtig erin te laten vallen. Dan hamer ik de spijkertjes in het dunne hardboard.

Ik mag de kast oprichten. Als hij staat zoek ik de plankjes en hang ze in de kast. Een plank zit er niet goed in, zie ik. Het spaanplaat is open en bloot zichtbaar. Dan ontdek ik dat het de dragende plank uit het midden is. Ik heb me vergist. Nu priemen de spijkers in de gladde, witte voorkant.

Niet goed opgelet. Ik moet de boel weer uit elkaar halen en als het dan eindelijk staat wijzen zes gaten eigenwijs in mijn richting. Niet goed opgelet, druiloor zeggen ze. Ik scheld, maar het helpt niet. De gaten blijven zitten.

Aan tafel biecht ik de gatenkaas op en vertel dat ik het verschrikkelijk vind. De nieuwe eigenaresse van de Billy-kast met gaten in een plank, kijkt mij indringend aan: ‘Papa, misschien vind jij het erg, maar ik vind het niet erg hoor.’ Een glimlach trekt over haar gezicht. ‘Eigenlijk is het best grappig. Niemand heeft dat.’

eten, ikea

Op je oude dag

1 reactie

image

We zitten bij de Ikea en eten balletjes met patatjes. Het is rustig. Geen hard geroezemoes of rennende kinderen. Iedereen zit aan een tafeltje, rustig te eten. Ik geniet. De rust, het eten en elkaar. Stil samen smullen.

Een paar tafeltjes verder zit een ouder echtpaar te eten. Ze genieten van hun een Zweedse runderbeef met patatjes. Met ondeugende blikken kijkt hij haar aan. Ze glimlacht terug. Dit is even hun momentje. Dat kun je natuurlijk ook doen op je oude dag, denk ik. Gezellig samen eten bij Ikea.

Waarom zou het allemaal overdadig moeten? Een luxe restaurant met onbegrijpelijk namen. Nee, gewoon een portie Zweedse balletjes met patat of een stukje Zalmlasagne. Vergeet de tzazikisaus niet. Ik steek weer een balletje in mijn mond, gedoopt in de bessensaus.

Ja, dat zou ik op mijn oude dag doen. Gezellig samen naar de Ikea en dan lekker uit eten. Een keer per maand of zo. Ik moet in mijzelf lachen. Later op mijn oude dag? Ik doe het nu al. Vooral het genieten. Ondanks alles, met elkaar.

actualiteit, eten, huis, ikea

Inductiekoken

2 reacties

eitje koken op inductieHet noodlot sloeg twee weken terug een barst in de kookplaat. De enorme scheur in de bovenkant zorgde ervoor dat we de plaat moesten vervangen. De glasplaat vervangen is duurder dan een nieuwe plaat kopen. Daarom wilden we van de nood een deugd maken en de keramische kookplaat voor een inductie vervangen.

De snelle elektrische variant lijkt het meest nog op koken op gas. Dat laatste is in ons huis niet mogelijk door het ontbreken van een gasaansluiting. Zo schaften we een nieuwe inductiekookplaat aan bij de Ikea. De keus voor Ikea was snel gemaakt. Daar zijn de inductie kookplaten enigszins betaalbaar.

We deden zorgvuldig onderzoek naar de verschillende varianten die verkrijgbaar zijn en kwamen uit bij de middelste variant van 400 euro. De goedkoopste versie van 300 zou iets te gebruiksonvriendelijk voor ons zijn. De duurdere variant met een brugfunctie, was een brug te ver. Het geld is niet in een onophoudelijke stroom beschikbaar. Zeker niet bij dit soort onvoorziene uitgaven.

Bij thuiskomst met de nieuwe kookplaat bleek de installatie niet zo eenvoudig als gedacht. We dachten dat alle snoeren al aanwezig waren en het een kwestie was van de stekker in het stopcontact steken. Dat was echter niet het geval. De enige oplossing bleek een erkende installateur erbij halen.

Gelukkig vonden we via facebook een elektricien. Met zijn hulp aan de telefoon sloten we de juiste draadjes op de juiste plekken aan. We stuurden foto’s van de situatie en kregen de aanwijzingen terug. Wel moesten we de aansluiting op de oven opgeven. Misschien tijdelijk. We hebben sinds vorige week een andere oven naast de grote oven en zullen de grote oven vrijwel nooit gebruiken. Ook omdat hij heel langzaam heet wordt.

De eerste bevindingen scheppen veel verwachtingen voor de toekomst. Alles gaat vele malen sneller. Als de pan op het elektrische vuur gaat, is hij meteen heet. Wanneer de pan van de plaat afgaat, is de plaat meteen afgekoeld. Zo lijkt het elektrisch koken weer op koken op gas. Iets waar Inge sinds wij hier wonen, heimelijk naar terugverlangt.

Een wens is in vervulling gegaan. Het noodlot dat een scheur in de kookplaat sloeg, is een heel stuk minder noodlottig. Al doet het wel veel ‘au’ in de portemonnee.