Categoriearchief: huis

Zwart en grijs. Dat zijn de huizen van Oosterwold voornamelijk. De komst van al die zwarte bouwsel verbaast mij steeds weer. Waarom al de donkere bouwsels?

Dan zuigen de zwarte huizen het licht op

Dan lijkt het huis op zo’n houten schuur, zeggen de eigenaars over hun gitzwart geschilderde ‘schuren’. De grijszwarte dakpannen laten ze vaak gelukkig achterwege.

Gitzwarte schuren

Het is vooral een marketingpraatje. Er zijn niet veel gitzwarte schuren te vinden. Ze verwijzen vaak naar de tabakschuren die bijvoorbeeld in en rond Amerongen te vinden zijn.

Ik ken ze uit de omgeving uit mijn jeugd. Opgetrokken uit hout weliswaar, maar dan wel midden tussen de hoge groene bomen of in het weiland. De ruimte om zo’n schuur heen is dan een goede compensatie. Er staat vooral veel groen omheen en weinig anders.

Tabaksschuur

Bovendien is het aandeel hout gering bij de Amerongse tabakschuur. De grootste vlakken waartegen je kijkt zijn de rode dakpannen. Ook is het hout niet zo intens zwart. De zon maakt het al snel een stuk lichter en dragelijker. Hier lijkt de zon geen vat te krijgen op de grote zwarte vlakken waartegen je kijkt.

Nog niet overal definitief, maar veel huizen krijgen later een zwarte laklaag

Nu verrijzen deze donkere bouwsel toch wel erg dicht op elkaar. Ze zuigen al het licht in de omgeving op. De aanwezigheid is wel heel sterk. Het zijn er zoveel. Overal zwarte gaten in het uitzicht. Alsof er geen andere kleuren zijn te vinden dan zwart.

Andere reden

Er schuilt volgens mij een heel andere reden voor de voorkeur voor deze donkere kleur. De eigenaars zijn vooral bang om hun paleis in een opvallende kleur te schilderen. Niemand mag weten dat het een paleis is, daarom camoufleren ze dit tot een zwarte schuur.

Ik zie veel zwart, want bijvoorbeeld het blauw wordt ook nog zwart

Een van de eerste dingen die de nieuwe buurman zei bij ons kennismakingspraatje was dat hij de kleur van ons huis zo gaaf vindt. Hij verklapte dat hij zeker zijn huis op een later moment in een mooie opvallende kleur gaat schilderen. We waren meteen heel blij. Al die kleurtjes word ik zo ontzettend blij van.

De Vuursteenhof heeft gelukkig niet alleen zwarte huizen, maar het is wel een kleur die vaak gebruikt is

Er kleeft 1 nadeel aan onze vrolijke kleuren. We hebben er zelf namelijk weinig voordeel van. Al die mensen om ons heen hebben dan vanuit hun donkere ‘schuren’ zicht op 2 vrolijk gekleurde huisjes.

Zij wel…

In de ochtend ziet ons huisje er nog rozer uit!

doe-het-zelf, houten, huis, straat, tiny house farm, tuin, vuursteenhof

Houtsnippers en bestrate oprit – Tiny House Farm

25 februari 2021 Hendrik-Jan 1 reactie

Het heerlijke voorjaarsweer afgelopen weekend lokte ons naar buiten. Het vraagt ook meteen om aanpakken. De tuin heeft in de winter in rusttoestand gezeten. Het mooie weer stimuleert om aan de slag te gaan.

Houtsnippers op het tuinpad — Houtsnippers

Houtsnippers vergeten

We waren helemaal vergeten om houtsnippers te regelen. Al onze buren zijn druk in de weer met snippers. Op elke oprit ligt wel een berg. Gelukkig mochten we de overgebleven snippers gebruiken van buren. Doris en ik zijn de hele dag in de weer geweest.

verse houtsnippers voor het pad langs de stukke artisjok — Het pad voert ook langs de stukgevroren artisjok

De paadjes in de tuin konden wel weer wat houtsnippers gebruiken. De laatste keer was ruim 2 jaar geleden geweest. We hebben over de oude snippers een lekker nieuw bed aan houtvezels neergelegd. Zo kun je weer goed lopen naar de plek van bestemming.

Paadjes met houtsnippers — Tuinpaadjes van houtsnippers

30 kruiwagens houtsnippers

Het waren vele kruiwagens die we een meter of 150 moesten versjouwen. Zo hobbelden we een keer of 30 heen en weer. Het klapstuk van de operatie was de kuubzak vol snippers. Omdat ik dacht dat het wel handig was om alles in 1 keer mee te slepen, had ik de kuubzak te gebruiken die in het najaar met een storm was komen aanwaaien.

Met hulp van een pallet waaronder 2 hondjes om weg te rijden, kreeg ik uiteindelijk ook dit zware geval bij ons huis. Deze houtsnippers liggen nog op een tijdelijke hoop, zodat we ze straks bij het tuinieren kunnen gebruiken.

Berg houtsnippers voor bij het tuinieren — De berg met houtsnippers om te gebruiken bij het tuinieren

Vakantiewerk

Ik ben deze week ook een weekje vrij. En wat een ontzettend geluk heb ik het met het weer. Dat is dubbel en dwars een cadeautje na een drukke periode op het werk. Het lekkere weer lokt mij ook naar buiten. Daarom ben ik maar meteen begonnen met een andere klus die nog wacht: het bestraten van de oprit. Echt vakantiewerk dus.

Het nattere winterweer en de dooi die inzette, maakten de oprit nog drassiger. En daar houdt Inge niet van. Ze vroeg het al een tijdje en ik had er eigenlijk niet zoveel trek in. Bestraten is zwaar werk. De stenen staan al een tijdje naast het huis. Zo lang al dat sommige buren vroegen of we er wel plannen mee hadden. Zij namelijk wel 😉

Oprit is ruige kost

Uiteindelijk ben ik zondag na de laatste houtsnippers begonnen. Wel een enge klus omdat het bestraten van een oprit iets anders is dan het bestraten van een terras. De afkeuring van Azalp voor de bestrating onder het schuurtje, kwam ook regelmatig bij het kloppen van de grote, zware tegels bij mij voor de ogen.

Gelukkig was de controle nu wat soepeler. Al vind ik dat we de tegels nog goed moeten laten zakken. Eerst maar eens wachten op een regenbui. Al hielden de tegels zich heel redelijk toen Inge de auto er gisteren in zijn achteruit op reed.

huis, sneeuw, tiny house farm, vuursteenhof, weer, winter

Was drogen – Tiny House Farm

18 februari 2021 Hendrik-Jan 2 reacties

Het drogen van de was met hulp van een wasdroger is een energievretende bezigheid. Sinds onze eerste wasdroger in 2004 zijn we best wel verslaafd aan het drogen van de was in zo’n ding. Niks meer uithangen, lekker makkelijk. Niet meer al dat gefriemel met die knijpertjes. Maar gewoon in de droger en anderhalf uur later haal je het er droog uit.

Bij de aankoop van de huidige wasmachine. Alweer ruim 12 jaar geleden, namen we ook een nieuwe wasdroger. De oude wilde mijn zusje wel overnemen. Eigenlijk was die nog prima. Alleen kon die in ons huis niet meer met de slurf naar buiten hangen en vingen we de condens in een speciale bak op.

De was drogen met vorst en sneeuw gaat prima

Wasmachine en droger mee

Bij de verhuizing gingen de wasmachine en de droger mee. Ze kregen een speciale plek in de badkamer. Een heel karwei met de verhuizing. De jongens die ons hielpen bij de verhuizing hadden veel moeite met de enorm zware wasmachine, maar de droger bleef ook niet achter. We hebben hem meteen gebruikt. Maar nu met zo’n grote tuin, kochten we ook een wasmolen. We moesten toch eens van die verslaving af.

Ze gebruiken heel veel stroom en zijn eigenlijk helemaal ergens voor nodig. Het scheelt toch zeker zo’n 40 euro per jaar als je de was aan de waslijn hangt. Zo’n 2 jaar terug zijn we serieus met de droogmolen gaan werken. Bijna elk weekend na de was, hang ik deze buiten op. Een heel werkje. Zeker als het veel sokken zijn. Maar de winter is wel een lastige speler. Zeker als het vochtig en koud weer is, dan gaat het niet hard met drogen.

Daarom was het vooral in de wintermaanden dat we de droger gebruikten. Sinds de verhuizing kreeg hij wel kuren. Maar we wisten het leven van het apparaat met allerlei trucjes toch nog te rekken. Tot hij een paar weken geleden definitief de geest gaf. Gelukkig kunnen we uitwijken naar het gezamenlijk gebouw De Vuurplaats om te drogen. Daar delen we een wasmachine en een droger met onze buurtgenoten.

Ondanks kou was ophangen

Toch heb ik het met de kou geprobeerd om de was te hangen. Als het zonnetje lekker schijnt, dan wil de was best wel drogen. Zeker zo aan het begin van het jaar. De zon is nu ook beduidend sterker dan bijvoorbeeld in december.

Wat vooral verrassend was: de was drogen met de sneeuw. Afgelopen weekend was het feest. Ik draai de was dan meteen ‘s ochtends zodat ik deze aan het einde van de ochtend op kan hangen. Zo is het al wat warmer en heb je veel uren om de was te laten drogen. De wind en de koude waren bijzonder goed voor de was. Het maakte in droogtijd nauwelijks uit met een frisse zomerdag. In een kleine 2 uur kurkdroog.

En wat heerlijk fris is de was die je buiten hangt. Je wilt er wel je neus erin blijven steken. Wat ruikt dat lekker. Zeker het beddengoed dat we zondag aan de lijn hingen. Het was zo fris. We sliepen die nacht als roosjes in ons frisgewassen bed.

was drogen in de sneeuw — Met een windje, droogt de was prima in de vrieskou

Makkelijker drogen

Hoe leuk is het om de was zo op te hangen. Ik wil wel kijken of er nog andere mogelijkheden zijn om bijvoorbeeld het kleine wasgoed beter en makkelijker op te hangen en te drogen. Ook experimenteer ik nog hoe je het het beste kan uithangen zodat wind en zon er goed grip op hebben. Tips zijn van harte welkom.

actualiteit, almere, huis, tiny house farm, vorst, vriezen, vuursteenhof, weer, winter

Winterwonderland – Tiny house farm

11 februari 2021 Hendrik-Jan 1 reactie

Ook Oosterwold is veranderd in een heus winterwonderland. Alles is bedekt onder een mooi dun laagje sneeuw. Heerlijk om de winter zo te beleven. Om ons heen overal wit. Het akkerland van de boer is een wit weiland. Er vliegen zelfs kitesurfers over, dan heet het snowkiten in Oosterwold.

Het roze huisje in winterwonderland — Ons roze huisje in winterwonderland

Voor ons is het heel spannend of alles het houdt. Of er niet plotseling lekkages ontstaan. Of alle leidingen het houden en of ons huis wel vorstbestendig is. Of er niet ineens gaten en kieren komen die we niet eerder hebben gezien. En is het wel warm te houden met die strenge vorst? We wonen hier nu wel 2,5 jaar, maar een flinke vorstperiode hebben we de afgelopen 2 winters niet gehad. Deze 3e winter dus met strenge vorst en ons huisje houdt het vooralsnog heel goed.

Verwarmen

Het verwarmen met een pelletkachel bevalt ook heel goed. Ook dat is best wennen, zo’n lange koude periode hebben we nog niet eerder gehad hier. De harde koude vrieswind afgelopen zondag was wel een beproeving.

bos Oosterwold in de sneeuw — Het bos van Oosterwold in de sneeuw

Het waaide precies tegen onze raamkant, waardoor het bijna niet te verwarmen leek. De hele dag heeft de kachel aangestaan, maar niet op de hoogste stand. Op maandag hebben we iets anders gestookt. De kachel hoefde minder lang te branden en gelukkig was de wind ook iets gaan liggen.

Meer pellets

Er gaan nu wel flink wat meer pellets doorheen dan eerst. Maar we weten het goed warm te houden. Het thuiswerken brengt ons sowieso op hogere kosten. Naast de verwarming en de extra elektriciteit hebben we natuurlijk ook hogere kosten voor de koffie en dat soort dingen.

roze huisje in sneeuw — De verwarming moet wel een graadje hoger in ons huisje

De kou is natuurlijk ook een beetje wennen met het bijhouden van de weg. Een aantal enthousiaste buren heeft maandag de weg zoveel mogelijk sneeuwvrij gemaakt. Maar je moet voorzichtig lopen en rijden. Dat moet je natuurlijk in heel de stad doen, maar bij ons moet het extra.

Doorstappen

Wel is het weer heerlijk doorstappen buiten. Als het koud is, lopen mensen minder lang en vaak met de hond. En dat zie je meteen terug bij ons in de buurt. Het scheelt vooral hinderlijke loslopers. Al moet je beducht zijn. Er zijn een paar plekjes met veel loslopende honden en die zijn niet altijd even aardig voor je.

De bosrand in de sneeuw. Een feest voor het oog.

Gisteren een heerlijke wandeling in de bosrand gemaakt. Wat is het beukenbos nu mooi. De vorst maakt alle modderpaden weer beter begaanbaar. Al weet ik ook dat zodra de dooi volgende week doorzet, het ook weer aanmodderen wordt in Oosterwold. Maar eerst nog een paar nachten met strenge vorst tot -15. Zou alles het houden?

Oosterwold winterwonderland — Welkom in winterwonderland Oosterwold

PS: deze week zijn we ook opgenomen in het Dorpsplein Oosterwold. Wil je meer over Oosterwold en alle bedrijvigheid weten, neem er dan gerust een kijkje.

actualiteit, huis, tiny house farm, vuursteenhof, winter, wonen

Avondklok – Tiny House Farm

28 januari 2021 Hendrik-Jan 2 reacties

Hoe bevalt het leventje in een klein huisje met de avondklok. Het toeval wil dat we in deze tijd van het jaar heel weinig ‘s avonds de deur uit gaan. We leven echt met het daglicht mee. Zodra de avond valt, gaan de gordijnen dicht en trekken we ons binnen terug.

Uitzicht vanuit de Vuursteenhof in Almere Oosterwold

De avonden lengen gelukkig wel weer. We hebben het om half 6 nog gewoon licht en dat is best genieten. Wat een verschil met vorig jaar toen ik nog zo klaagde over het donker. Het leven met alle coronamaatregelen heeft veel veranderd. Ruim 10 maanden leven we nu al met al die perikelen, waar geen eind aan lijkt te komen.

Genoeg ruimte

Wat een contrast met veel mensen die het met evenveel ruimte moeten doen, maar dan midden in de stad. Wij kunnen nog goed naar buiten. Het uitlaten van de honden in de zomermaanden kan natuurlijk meer in de randen van de dag. Nu kies ik een moment in de middag voor de grote ronde. Heerlijk om met daglicht hier te lopen. En in januari zijn de luchten buitengewoon mooi. Wat een schitterend licht. Hoe de zon speelt met de wolken. Dat is echt genieten.

Die prachtige vergezichten in Oosterwold. Zo genieten.

Natuurlijk, ik heb heel erg aan alles moeten wennen, maar nu kan ik er meer en meer van genieten. We leven dicht op elkaars lip. Ook is het soms best lastig om al die online vergaderingen te voeren in je huiskamer, terwijl de rest om je heen zit. Nu kijken de andere een televisieserie op de mobiel of chillen met hun eigen muziek door de koptelefoon. Ook ik vergader met de oortjes in.

Feestje voor het oog

Tegelijkertijd kan ik ontzettend genieten. De zon schijnt nu heerlijk ver de kamer in. De ochtend is echt een feestje voor het oog. Als de zon hinderlijk op mijn laptop schijnt, schuif ik hem er iets uit. Ik heb er wel de modus voor gevonden. Het is erg genieten van het weer dat je zoveel beter ziet dan toen we midden in de stad woonden.

We hadden in ons huis in Almere Stad meer ruimte binnen, maar het was een veel donkerder huis. De hoge ramen nu zorgen voor een veel sterkere beleving van buiten naar binnen. Daarmee heb je veel meer een relatie met je omgeving dan eerst. Ook staan we nu meteen in de tuin als we de achterdeur uit stappen. Tijd genoeg om wat grond om te plaggen of een boompje te verplanten.

Voordelen avondklok

Dat we meer op elkaars lip zitten, krijgt ook veel meer voordelen. Het is best wel een bijzondere tijd nu we zo veel met elkaar samen zitten opgescheept. We hebben veel intensere en diepere gesprekken. We vertellen elkaar veel dingen en zijn ook meer betrokken bij Doris’ opleiding.

het roze huisje onder de winterhemel — Het roze huisje onder de winterhemel

Niet dat het leuk is zo’n avondklok, maar ik koester meer en meer de bijzondere momenten die deze eigenaardige crisis ook in zich heeft.

actualiteit, huis, tiny house farm, verkoop, vuursteenhof, wonen

Tegenvallende verwachtingen – Tiny House Farm

21 januari 2021 Hendrik-Jan 9 reacties

Veel mensen zijn nog bezig om hier te komen wonen. Dan is het gek dat er al mensen vertrekken. Je schrikt best als je hoort dat je buren weggaan. Zeker als je weet dat er nog buren moeten komen naast en achter ons; er is nog niet eens een stip gezet achter en opzij van ons aan de Vogelakker.

Toch kregen we laatst een mailtje waarin de buren vertellen dat ze weggaan. Ze geven allemaal goede redenen. Het is vooral het missen van de drukte en het gemak van de stad. De stad is de grote afwezige in Oosterwold. Er is hier nog niet zoveel te vinden. Geen winkelcentrum op loopafstand en voor vertier moet je de auto pakken als je snel ergens wil zijn.

Verwachtingen op afstand

De wijk is ook nog lang niet klaar. Het centrum van Almere Stad ligt op 12 kilometer afstand. Het winkelcentra van Almere Buiten en Almere Haven op 8 kilometer. De kleine, dure supermarkt bij de boer kunnen we zien vanuit ons huis, maar ligt op ruim 2 kilometer van ons.

Het duurt zeker nog 5 jaar voordat het hier wat vollediger is. Ik verwacht dat naast en achter ons het komende jaar nog niet gebouwd gaat worden. De mensen van het huis dat iets verderop verrijst, hebben zich een klein jaar na ons ingeschreven en wonen er nog steeds niet.

Er ligt dus veel verschil in de tijd dat je inschrijft en hier werkelijk woont. Mensen die erg drukken en heel goed plannen, weten het soms binnen 1 jaar voor elkaar te krijgen. De meesten doen er zeker een jaar of 2 over. Voor ons lag tussen inschrijving en dat we er woonden ook 2,5 jaar.

Nog even geduld

En ook de periode erna vraagt ook om geduld. We ontwikkelen de wijk zelf. Er zijn geen projectontwikkelaars. Het gaat niet allemaal van een leien dakje. Je moet zelf ook tijd en energie stoppen. Wij hebben de beschikking over een gezamenlijk gebouw: De Vuurplaats. Ook de ontwikkeling hiervan ligt bij ons. De coronacrisis helpt niet mee om het goed van de grond te krijgen. Daar is ook tijd voor nodig.

De Vuursteenhof met het gezamenlijke gebouw De Vuurplaats

Voor iedereen met haast is Oosterwold een krachttraining. Alleen met geduld en lange adem is het hier goed te doen. Je accepteert dat het wel 2 jaar kan duren voor een weg er ligt. De laatste bewoner van ons project moet nog steeds beginnen met bouwen. Bij een ander liggen de heipalen erin en is het wachten op het vervolg.

Meer huizen te koop

Onze buren gaan dus en ik heb al meer huizen te koop zien staan in Oosterwold. Niet iedereen kiest ervoor om hier heel lang te blijven. Iedereen heeft zijn eigen reden om te vertrekken, maar je merkt dat de verwachtingen waarmee mensen in Oosterwold komen wonen verschillen. Het kan ook tegenvallen. De tegenvallende verwachtingen laten zien dat het wonen in Oosterwold meer van je vraagt dan wonen in welke wijk en waar dan ook.

Hendrik-Jan de blogman